Women at the Cross: Faithful in the Shadows

 

The crucifixion of Jesus Christ stands as one of the most harrowing and pivotal events in Christian history. Amid the horror of that day, when most of His followers scattered in fear, a small group remained—faithful, present, and watching from a distance or standing close to the cross. Among them were women, whose courage, devotion, and sorrow have often been overlooked, yet whose presence offers a powerful testimony of love and faithfulness.

 

A Silent Strength

The Gospels of Matthew, Mark, Luke, and John each mention the presence of women at the crucifixion. While most of the male disciples fled—Peter having denied Jesus three times—the women stayed. Matthew 27:55-56 tells us:

 “Many women were there, watching from a distance. They had followed Jesus from Galilee to care for his needs. Among them were Mary Magdalene, Mary the mother of James and Joseph, and the mother of Zebedee’s sons.”

 These women had walked with Jesus throughout His ministry, supporting Him not only spiritually but materially. Their commitment did not waver, even when Jesus’ journey led to Golgotha. As the nails were driven, as the sky darkened, and as the crowd mocked, these women stayed.

 

Why Their Presence Matters

The women at the cross represent courage in the face of despair, loyalty when it was most dangerous, and hope when all seemed lost. In a culture where women were often marginalized, the Gospels elevate their role. Their presence at the cross, and later at the resurrection, is no accident—it is divine affirmation of their value and faith.

While the world turned away from the suffering Savior, these women turned toward Him. They did not need status or titles. Their love was enough.

 

A Legacy of Faithfulness

Today, the example of these women challenges us. Are we willing to stay near Jesus, even when it costs us? Do we have the courage to stand in the shadow of the cross when the world urges us to walk away?

 The story of the women at the cross is not only a historical account—it’s an invitation. An invitation to stand in love, to remain in faith, and to follow Jesus, no matter the cost.

 

All the Women at the Cross: Witnesses of Faithful Love

At the foot of the cross, when the weight of the world bore down on Jesus, a small but devoted group stood firm. Among them were women—some named, others not—whose faith, courage, and love stood in stark contrast to the abandonment by many of Jesus’ closest disciples. Their presence was not only emotionally powerful; it was profoundly theological, symbolizing discipleship, devotion, and the quiet strength of faith.

 

Who Were the Women at the Cross?

The Gospels give us different snapshots of those present at the crucifixion. When pieced together, they form a fuller picture of the faithful women who witnessed Jesus’ final hours.

 

1. Mary Magdalene

Perhaps the most recognized among them was Mary Magdalene. She had been healed by Jesus and became one of His most faithful followers. Her presence at the cross and later at the empty tomb underscores her deep devotion. She is often referred to as the apostle to the apostles because she was the first to proclaim the resurrection (John 20:18).

She is mentioned in all four Gospels as a witness at the crucifixion, burial, and resurrection. Delivered from seven demons (Luke 8:2), Mary Magdalene followed Jesus with unwavering devotion. She was likely near the foot of the cross, watching and grieving as her Lord suffered. She would later become the first to see the risen Christ, emphasizing her central role in the resurrection narrative.

Mary Magdalene’s steadfastness reminds us that discipleship is not always loud or dramatic—it is often shown through faithful presence, even in grief.

 

2. Mary, the Mother of Jesus

John’s Gospel (John 19:25) mentions her presence specifically:

“Near the cross of Jesus stood his mother…”

To witness her son's suffering must have pierced her soul (fulfilling Simeon’s prophecy in Luke 2:35). She stood not as the exalted mother of the Messiah, but as a grieving parent, embodying human suffering and divine strength.

 

3. Mary, the Wife of Clopas

Also in John 19:25, this Mary is listed alongside Mary Magdalene and Mary, the mother of Jesus. She is possibly the same as "the other Mary" mentioned in Matthew 27:61 and 28:1. Some traditions identify her as the sister-in-law of Mary, Jesus’ mother, or possibly even her sister.

 

4. Salome (Mother of the Sons of Zebedee)

Mark 15:40 names Salome as one of the women watching from a distance. She was the mother of James and John, two of Jesus’ closest disciples. Earlier in the Gospels, she is seen requesting seats of honour for her sons in Jesus’ kingdom (Matthew 20:20–21), but here she appears humbler, witnessing the suffering of the one she followed.

 

5. Mary, the Mother of James the Younger and Joseph

She is listed in Matthew 27:56 and Mark 15:40. Many scholars believe she may be the same person as Mary the wife of Clopas, though this is debated. Her sons' identities are uncertain, but this Mary clearly had a place of honour among Jesus' followers.

 

6. Unnamed Women Disciples

Luke 23:49 says: “But all those who knew him, including the women who had followed him from Galilee, stood at a distance, watching these things.”

These women are not named individually, but they represent the wider group of female disciples who followed Jesus throughout His ministry. Their silent witness speaks volumes—they stayed when many others fled.

 

Why Were These Women So Important?

In a time when women’s voices were often silenced and their presence deemed secondary, the Gospels highlight their bravery and faith. They were the last at the cross and the first at the tomb. Their steadfastness shows:

 

Loyalty in the darkest moments

Love that didn’t turn away from suffering

Faith that stood the test of fear and grief

 Jesus had welcomed women into His ministry (Luke 8:1–3), and now, in His final hours, they were the ones who stayed near.

 A Message for Today

The women at the cross challenge us with a question: Will we remain faithful even when it’s hard, when it’s dark, and when everyone else turns away? Their story reminds us that true discipleship isn’t about visibility or titles—it’s about presence, compassion, and unshakable faith.

In honouring these women, the Gospels teach us that God sees what the world overlooks, and in the most broken places, faith can still bloom.

సిలువ చెంత స్త్రీలు

యేసుక్రీస్తును శిలువ వేయడం క్రైస్తవ చరిత్రలో అత్యంత భయానకమైన, కీలకమైన సంఘటనలలో ఒకటిగా నిలుస్తుంది. ఆరోజు భయానక పరిస్థితుల మధ్య, ఆయన అనుచరుల్లో అనేక మ౦ది భయంతో చెల్లాచెదురుగా ఉన్నప్పుడు, ఒక చిన్న సమూహ౦ నమ్మక౦గా అక్కడ దూర౦ ను౦డి లేదా సిలువకు దగ్గరగా నిలబడి ఉ౦ది. వారిలో ధైర్యాన్ని, భక్తిని, దుఃఖాన్ని తరచుగా విస్మరించినప్పటికీ, వారి ఉనికి ప్రేమ మరియు విశ్వసనీయతకు శక్తివంతమైన సాక్ష్యాన్ని అందిస్తుంది.

ఒక నిశ్శబ్ద బలం

మత్తయి, మార్కు, లూకా, యోహాను సువార్తలన్నీ  శిలువ వేయబడినప్పుడు స్త్రీల ఉనికిని ప్రస్తావిస్తాయి. శిష్యులలో చాలామ౦ది పారిపోయినప్పటికీ— పేతురు యేసును మూడుసార్లు నిరాకరి౦చాడు— స్త్రీలు అక్కడే ఉండిపోయారు. మత్తయి 27:55-56 ఇలా చెబుతో౦ది:

“యేసునకు ఉపచారము చేయుచు గలిలయ నుండి ఆయనను వెంబడించిన అనేకమంది స్త్రీలు అక్కడ దూరమునుండి చూచుచుండిరి. అయితే ప్రవక్తల లేఖనములు నెరవేరునట్లు ఇదంతయు జరిగెనని చెప్పెను. అప్పుడు శిష్యులందరు ఆయనను విడిచి పారిపోయిరి.”

చాలా మంది మహిళలు దూరం నుంచి చూస్తున్నారు. యేసు అవసరాలను తీర్చడానికి వారు గలిలయ ను౦డి ఆయనను అనుసరి౦చారు. వారిలో మేరీ మగ్దలీన్, యాకోబు, యోసేపుల తల్లి మరియ, జెబేదీ కుమారుల తల్లి మొదలగువారు  ఉన్నారు.

ఈ స్త్రీలు యేసు పరిచర్య అంతటా ఆయన వెంట నడిచి, ఆయనకు ఆధ్యాత్మికంగానే కాక భౌతికంగా కూడా మద్దతు ఇచ్చారు. యేసు ప్రయాణం గోల్గోతాకు దారితీసినప్పుడు కూడా వారి నిబద్ధత తగ్గలేదు. శిలువలో మేకులు దించడం, ఆకాశం చీకటి పడటం, జనం ఎగతాళి చేస్తుండగా ఈ మహిళలు అక్కడే ఉండిపోయారు.

 

వారి ఉనికి ఎందుకు ప్రాముఖ్యమైనది?

శిలువ వద్ద ఉన్న స్త్రీలు నిరాశ ఎదురైనప్పుడు ధైర్యానికి, అత్యంత ప్రమాదకరంగా ఉన్నప్పుడు విధేయతకు, అన్నీ కోల్పోయినప్పుడు ఆశకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తారు. స్త్రీలు తరచూ అణచివేతకు గురయ్యే సంస్కృతిలో, సువార్తలు వారి పాత్రను పెంచుతాయి. సిలువ వద్ద, ఆ తర్వాత పునరుత్థాన౦లో వారి ఉనికి యాదృచ్ఛిక౦ కాదు— అది వారి విలువను, విశ్వాసాన్ని దేవుని ధృవీకరి౦చడ౦.

బాధలో ఉన్న రక్షకుని ను౦డి దూర౦గా ఉన్న లోక౦లో, ఈ స్త్రీలు ఆయనవైపు మొగ్గుచూపారు. వారికి ఆయన  ప్రేమ చాలు. హోదా, బిరుదులు అవసరం లేదన్నారు.

 

విశ్వసనీయత యొక్క వారసత్వం

నేడు, ఈ మహిళల ఉదాహరణ మనకు సవాలు విసురుతోంది. మనకు ఖర్చయినా యేసు దగ్గర ఉ౦డడానికి మన౦ సిద్ధ౦గా ఉన్నామా? ప్రపంచం మనల్ని వెళ్లిపోవాలని కోరుతున్నప్పుడు శిలువ నీడలో నిలబడే ధైర్యం మనకు ఉందా?

శిలువ వద్ద ఉన్న స్త్రీల కథ ఒక చారిత్రాత్మక వృత్తాంతం మాత్రమే కాదు-ఇది ఒక ఆహ్వానం. ఎంత ఖర్చయినా సరే ప్రేమతో నిలబడటానికి, విశ్వాస౦తో ఉ౦డడానికి, యేసును అనుసరి౦చడానికి ఒక ఆహ్వాన౦.

 శిలువ వద్ద ఉన్న మహిళలందరూ: నమ్మకమైన ప్రేమకు సాక్షులు

శిలువ అడుగున, లోకపు భారం యేసు మీద పడినప్పుడు, ఒక చిన్న నిబద్ధతగల సమూహం దృఢంగా నిలబడింది. వారిలో స్త్రీలు కూడా ఉన్నారు- కొ౦తమ౦ది పేర్లు  ఇవ్వబడ్డాయి — వారి విశ్వాస౦, ధైర్య౦, ప్రేమ యేసు సన్నిహిత శిష్యుల్లో చాలామ౦దికి పూర్తి విరుద్ధ౦గా ఉ౦డేవి. వారి ఉనికి మానసికంగా శక్తివంతమైనది మాత్రమే కాదు; అది లోతైన వేదాంతపరమైనది, శిష్యత్వానికి, భక్తికి, విశ్వాసం యొక్క నిశ్శబ్ద బలానికి ప్రతీక.

సిలువ వద్ద ఉన్న స్త్రీలు ఎవరు?

సువార్తలు శిలువ వేయబడినప్పుడు అక్కడ నిలచి ఉన్నవ్యక్తుల  వివరాలను  మనకు అందిస్తాయి. అవన్నీ కలిసి ఉన్నప్పుడు, యేసు చివరి గంటలను చూసిన నమ్మకమైన మహిళల పూర్తి చిత్రాన్నితెలుసుకోగలము.

 1. మేరీ మాగ్డలీన

బహుశా వారిలో అత్యంత గుర్తింపు పొందినది మేరీ మాగ్డలీన. ఆమె యేసుచే స్వస్థపరచబడి, ఆయన అత్యంత నమ్మకమైన అనుచరులలో ఒకరిగా మారింది. శిలువ వద్ద మరియు తరువాత ఖాళీ సమాధి వద్ద ఆమె ఉండటం ఆమె ప్రగాఢ భక్తిని తెలియజేస్తుంది. పునరుత్థానాన్ని ప్రకటించిన మొదటి వ్యక్తి ఆమె కాబట్టి ఆమెను తరచుగా అపొస్తలులకు అపొస్తలురాలు అని పిలుస్తారు (యోహాను 20:18).

ఆమె నాలుగు సువార్తలలో శిలువ వేయడం, ఖననం చేయడం మరియు పునరుత్థానం వద్ద సాక్షిగా పేర్కొనబడింది. ఏడు దయ్యాల నుండి విముక్తి పొందింది (లూకా 8:2), మేరీ మగ్దలీన అచంచలమైన భక్తితో యేసును అనుసరించింది. ఆమె శిలువ పాదాల దగ్గర ఉండి, తన ప్రభువు బాధను చూస్తూ, దుఃఖిస్తూ ఉండవచ్చు. ఆమె తరువాత పునరుత్థాన వృత్తాంతంలో తన ప్రధాన పాత్రను నొక్కి చెబుతూ, పునరుత్థానుడైన క్రీస్తును చూసిన మొదటి వ్యక్తిగా నిలిచింది.

2. యేసు తల్లి మరియ

యోహాను సువార్త (యోహాను 19:25) ఆమె ఉనికిని ప్రత్యేకంగా ప్రస్తావిస్తుంది:

" ఆయన తల్లియు, ఆయన తల్లి సహోదరియు, క్లోపా భార్యయైన మరియయు, మగ్దలేనే మరియయు యేసు సిలువయొద్ద నిలుచుండిరి."

తన కుమారుని బాధను చూడాలంటే ఆమె ఆత్మను చీల్చి ఉండాలి (లూకా 2:35లో సిమియోను ప్రవచనాన్ని నెరవేర్చడం). ఆమె మెస్సీయ యొక్క మహోన్నత తల్లిగా కాకుండా, మానవ బాధను మరియు దైవిక శక్తిని ప్రతిబింబిస్తూ దుఃఖించే తల్లిగా నిలబడింది.

3. క్లోపాస్ భార్య మరియ

యోహాను 19:25లో కూడా, ఈ మేరీ మగ్దలీనా మరియు యేసు తల్లి అయిన మరియతో పాటు జాబితా చేయబడింది. ఆమె మత్తయి 27:61 మరియు 28:1 లో పేర్కొన్న "ఇతర మరియ"తో సమాన౦గా ఉ౦డవచ్చు. కొన్ని సంప్రదాయాలు ఆమెను మరియ యొక్క మరదలుగా, యేసు తల్లిగా లేదా బహుశా ఆమె సోదరిగా గుర్తిస్తాయి.

 

4. సలోమీ (జెబేదీ కుమారుల తల్లి)

మార్కు 15:40 సలోమీని దూరం నుండి చూస్తున్న మహిళల్లో ఒకరిగా పేర్కొంది. ఆమె యేసు సన్నిహిత శిష్యులైన యాకోబు, యోహానులకు తల్లి. అంతకు ముందు సువార్తలలో, ఆమె యేసు రాజ్యంలో తన కుమారులకు గౌరవ స్థానాలు అభ్యర్థిస్తూ కనిపిస్తుంది (మత్తయి 20:20-21), కానీ ఇక్కడ ఆమె వినయంగా కనిపిస్తుంది, ఆమె అనుసరించిన వ్యక్తి యొక్క బాధను చూస్తుంది.

 

5. యాకోబు యోసే అనువారి తల్లియైన మరియ

ఆమె మత్తయి 27:56 మరియు మార్కు 15:40 లో పేర్కొన బడింది. చాలా మంది పండితులు ఆమె క్లోపా భార్య మేరీతో సమానమైన వ్యక్తి కావచ్చని నమ్ముతారు, అయినప్పటికీ ఇది చర్చనీయాంశంగా ఉంది. ఆమె కుమారుల గుర్తింపు అనిశ్చిత౦గా ఉ౦ది, కానీ యేసు అనుచరుల్లో ఈ మరియకు గౌరవస్థాన౦ ఉ౦ది.

6. పేరు తెలియని మహిళా శిష్యులు

లూకా 23:49 ఇలా చెబుతుంది:" ఆయనకు నెళవైనవారందరును, గలిలయనుండి ఆయనను వెంబడించిన స్త్రీలును దూరముగా నిలుచుండి వీటిని చూచుచుండిరి." ఈ స్త్రీల పేర్లు ప్రస్తావించబడలేదు, కానీ వారు యేసు పరిచర్య అంతటా అనుసరించిన మహిళా శిష్యుల విస్తృత సమూహానికి ప్రాతినిధ్యం వహిస్తున్నారు. వారి మౌనసాక్ష్యం అనేక విషయాలను చెబుతు౦ది— చాలామ౦ది పారిపోయినప్పుడు వారు అక్కడే ఉన్నారు.

ఈ మహిళలు ఎందుకు అంత ప్రాముఖ్యత కలిగి ఉన్నారు?

స్త్రీల స్వరాలు తరచూ నిశ్శబ్దమై, వారి ఉనికిని ద్వితీయమైనదిగా భావించే కాలంలో, సువార్తలు వారి ధైర్యాన్ని మరియు విశ్వాసాన్ని ముఖ్యంగా తెలియచేస్తాయి. వారు శిలువ వద్ద చివరివారు మరియు సమాధి వద్ద మొదటివారు. అది వారి పట్టుదలను చూపిస్తుంది:

చీకటి క్షణాల్లో విశ్వసనీయత

బాధల నుంచి వెనక్కి తగ్గని ప్రేమ

భయం, దుఃఖానికి పరీక్షగా నిలిచిన విశ్వాసం

యేసు తన పరిచర్యలోకి స్త్రీలను ఆహ్వానించాడు (లూకా 8:1–3), మరియు ఇప్పుడు, ఆయన చివరి గంటలలో, వారే ఆయన దగ్గర ఉన్నారు.

నేటి సందేశం

శిలువ వద్ద ఉన్న స్త్రీలు మనల్ని ఒక ప్రశ్నతో సవాలు చేస్తారు: కష్టంగా ఉన్నప్పుడు, చీకటిగా ఉన్నప్పుడు, మరియు అందరూ వెనుదిరిగినప్పుడు కూడా మనం విశ్వాసపాత్రంగా ఉంటున్నా మా? నిజమైన శిష్యత్వం దృశ్యమానత లేదా బిరుదుల గురించి కాదు - అది ఉనికి, కరుణ మరియు అచంచలమైన విశ్వాసం గురించి అని వారి కథ మనకు గుర్తు చేస్తుంది.

ఈ స్త్రీలను గౌరవించడంలో, ప్రపంచం పట్టించుకోని విషయాలను దేవుడు చూస్తాడని మరియు అత్యంత విరిగిన ప్రదేశాలలో కూడా విశ్వాసం వికసించగలదని సువార్తలు మనకు బోధిస్తాయి.