"దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడం" (Knowing God)

 

దేవుణ్ణి తెలుసుకోవాలనేది ప్రతి మనిషి హృదయంలో ఉండే ఒక లోతైన ఆకాంక్ష. కానీ మన ఆధునిక క్రైస్తవ సమాజం ఒక బలహీనతతో బాధపడుతోందని ప్రఖ్యాత రచయిత జె.ఐ. ప్యాకర్ గారు వాదించారు. ఆ బలహీనత ఏమిటంటే: మనం "మనిషి గురించిన గొప్ప ఆలోచనలతో నిండిపోయి, దేవుని గురించిన చిన్న ఆలోచనలకు" మాత్రమే చోటిస్తున్నాము. దేవుణ్ణి ఒక చిన్న చట్రంలో బంధించి, ఆయనను మనకు అనుకూలంగా మార్చుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాము.

ప్యాకర్ గారు రాసిన "దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడం" (Knowing God) అనే అద్భుతమైన పుస్తకం, ఈ బలహీనతకు ఒక శక్తివంతమైన విరుగుడు. దేవుని గురించిన మన సాధారణ అంచనాలను ఇది సవాలు చేస్తుంది. ఈ ఆధ్యాత్మిక గ్రంథరాజం నుండి మనల్ని ఆలోచింపజేసే మరియు దేవునిపై మనకున్న చిన్న దృష్టిని విశాలపరిచే  ముఖ్యమైన, ఆశ్చర్యకరమైన నిజాలను  మనం పరిశీలిద్దాం.

1. దేవుని గురించి తెలుసుకోవడం, దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడం ఒకటి కాదు.

మన ఆధునిక సమాచార యుగంలో, దేవుని గురించి వేలకొద్దీ పుస్తకాలు, ప్రసంగాలు, మరియు వ్యాసాలు అందుబాటులో ఉన్నాయి. కానీ, ప్యాకర్ ఒక ముఖ్యమైన హెచ్చరిక చేస్తారు: దేవుని గురించి వేదాంతపరమైన జ్ఞానాన్ని కలిగి ఉండటం, మరియు దేవునితో వ్యక్తిగత, సంబంధపూర్వకమైన జ్ఞానాన్ని కలిగి ఉండటం ఒకటి కాదు.

ఒక వ్యక్తి వేదాంతశాస్త్రంలో నిపుణుడై ఉండి కూడా, దేవుణ్ణి అసలు తెలుసుకోకుండా ఉండే ప్రమాదం ఉంది. మనం దేవుని గురించి ఎంత ఎక్కువ సమాచారాన్ని సేకరించినా, ఆయనతో నిజమైన ఆత్మీయ సాన్నిహిత్యం లేకపోతే, అదంతా వ్యర్థమే. ఇది ఆధునిక విశ్వాసులకు ఒక తీవ్రమైన హెచ్చరిక. ప్యాకర్ గారు బాధపడే విషయం ఏమిటంటే, కొన్నిసార్లు దేవుని గురించి అంత స్పష్టంగా తెలియని వారిలో కనిపించే ఆనందం, మంచితనం, మరియు ఆత్మ స్వేచ్ఛ, అన్నీ తెలిసిన మనలాంటి వారిలో కనిపించకపోవడం.

దేవుని గురించి గొప్ప జ్ఞానం కంటే దేవుణ్ణి కొద్దిగా తెలుసుకోవడం ఎంతో విలువైనది.

2. దేవుని గురించిన మీ మానసిక చిత్రం ఒక విగ్రహం కావచ్చు.

రెండవ ఆజ్ఞ విగ్రహాలను చేసుకోకూడదని చెబుతుంది. మనం దీన్ని సాధారణంగా భౌతిక విగ్రహాలకు మాత్రమే వర్తింపజేస్తాము. కానీ ప్యాకర్ ఒక ఆశ్చర్యకరమైన వాదనను పెడతారు: దేవుని గురించి మన మనస్సులో సొంత చిత్రాలను సృష్టించుకోవడం కూడా ఒక రకమైన విగ్రహారాధనే.

ఉదాహరణకు, "నేను దేవుణ్ణి ఒక గొప్ప వాస్తుశిల్పిగా భావించడానికి ఇష్టపడతాను" అని చెప్పడం వంటివి మన సొంత భావనల నుండి పుట్టిన మానసిక విగ్రహాలు. దేవుడు తన గురించి లేఖనంలో ఎలా బయలుపరచుకున్నాడో దాని ఆధారంగానే మనం ఆయనను అర్థం చేసుకోవాలి, మన సొంత ఊహలు లేదా తాత్విక ఆలోచనల ఆధారంగా కాదు. ఈ మానసిక చిత్రాలు ఎందుకు ప్రమాదకరమంటే, అవి దేవుని నిజమైన మహిమను కప్పిపుచ్చి, ఆయన స్వరూపాన్ని తప్పుగా చూపిస్తాయి. ఉదాహరణకు, ఒక సిలువ క్రీస్తు యొక్క శ్రమను చూపించగలదు, కానీ అదే సమయంలో ఆయన దైవత్వాన్ని, సిలువపై ఆయన సాధించిన విజయాన్ని మరుగుపరచగలదు.

వేదాంత రంగంలో ఒకరి హృదయం యొక్క ఊహను అనుసరించడమంటే దేవుని గురించి అజ్ఞానంలో ఉండిపోవడం, మరియు ఒక విగ్రహారాధకుడిగా మారడం—ఈ సందర్భంలో ఆ విగ్రహం, ఒకరి సొంత ఊహాగానాలు మరియు కల్పనలచే సృష్టించబడిన దేవుని యొక్క తప్పుడు మానసిక చిత్రం.

3. క్రైస్తవ్యం యొక్క అతిపెద్ద రహస్యం అద్భుతాలు కాదు, దేవుని అవతారం.

క్రైస్తవ విశ్వాసంలో ఎన్నో గొప్ప రహస్యాలు ఉన్నాయి—పాపక్షమాపణ, పునరుత్థానం, అద్భుతాలు. కానీ, వీటన్నిటికంటే అత్యంత దిగ్భ్రాంతికరమైన మరియు లోతైన రహస్యం దేవుని అవతారం (Incarnation) అని ప్యాకర్ వాదిస్తారు.

సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడు ఒక నిస్సహాయుడైన మానవ శిశువుగా మారడం అనే ఆలోచన ఊహకు అందనంతటి అద్భుతం. సృష్టికర్త ఒక చిన్నారిగా పశుల తొట్టిలో పడుకోవడం, ఆహారం కోసం, సంరక్షణ కోసం ఇతరులపై ఆధారపడటం—ఇది మానవ మేధస్సుకు అంతుపట్టని సత్యం. ఒక వ్యక్తి దేవుని అవతారం యొక్క వాస్తవికతను గ్రహించినప్పుడు, క్రైస్తవ విశ్వాసంలోని ఇతర కష్టమైన విషయాలు (అద్భుతాల వంటివి) చాలా సులభంగా నమ్మదగినవిగా మారతాయి. సర్వశక్తిమంతుడు శిశువుగా మారగలడనేది నమ్మగలిగితే, ఆయన నీటిపై నడవడం లేదా మృతులను లేపడం ఎందుకు నమ్మలేము?

కల్పనలో ఏదీ కూడా ఈ అవతార సత్యమంత అద్భుతంగా ఉండదు.

4. దేవుని అసూయ ఒక దుర్గుణం కాదు, అది ఒక సద్గుణం.

"దేవుడు రోషముగల దేవుడు" అని బైబిల్ చెప్పినప్పుడు మనం తరచుగా అయోమయానికి గురవుతాము. మానవులలో అసూయ అనేది ఒక నీచమైన, నాశనకరమైన దుర్గుణం. కానీ దేవుని రోషం అలాంటిది కాదు.

ప్యాకర్ దీనిని ఇలా వివరిస్తారు: దేవుని రోషం, తన ప్రజలతో ఆయనకున్న నిబంధన సంబంధాన్ని కాపాడటానికి ఆయనకున్న నీతియుక్తమైన, ఉగ్రమైన ప్రేమ. ఇది ఒక నమ్మకమైన భర్త తన వివాహ బంధాన్ని కాపాడుకోవడానికి చూపించే పట్టుదల లాంటిది. ఒక భర్త తన భార్య పట్ల వేరొకరి జోక్యాన్ని సహించకపోవడం అసూయ కాదు, అది తన బంధం పట్ల అతనికున్న పవిత్రమైన నిబద్ధతకు, ప్రేమకు నిదర్శనం. అదేవిధంగా, దేవుడు తన ప్రజలు వేరే దేవుళ్లను ఆరాధించినప్పుడు రోషం చూపించడం అనేది తన పవిత్రమైన ప్రేమ మరియు నిబద్ధత నుండి పుట్టిన ఒక సద్గుణం.

యెహోవా, ఆయన నామము రోషముగలవాడు, ఆయన రోషముగల దేవుడు.

5. క్షమించబడటం కంటే దేవునిచే దత్తత తీసుకోబడటమే గొప్ప ఆధిక్యత.

క్రైస్తవ జీవితంలో నీతిమంతులుగా తీర్చబడటం (Justification) ఒక ప్రాథమికమైన ఆశీర్వాదం. కానీ ప్యాకర్ ప్రకారం, దానికంటే ఉన్నతమైన ఆధిక్యత దత్తత (Adoption). ఈ రెండింటి మధ్య ఉన్న లోతైన తేడాను మనం అర్థం చేసుకోవాలి.

నీతిమంతులుగా తీర్చబడటం అనేది ఒక న్యాయపరమైన ప్రకటన. ఇందులో పాప క్షమాపణ ఉంటుంది, కానీ ప్రాథమికంగా ఇది మనం న్యాయమూర్తి అయిన దేవుని ముందు నిర్దోషులుగా నిలబడటం. ఇది మనల్ని శిక్ష నుండి తప్పించి, న్యాయస్థానం నుండి బయటకు తీసుకువస్తుంది. అయితే దత్తత (Adoption) అనేది అంతకంటే గొప్పది. ఇది మనల్ని న్యాయస్థానం నుండి నేరుగా తండ్రి ఇంటికి తీసుకువస్తుంది. మనం దేవుని కుటుంబంలోకి ప్రేమగల పిల్లలుగా, వారసులుగా చేర్చబడుతున్నాము. ఇక్కడ మనం న్యాయమూర్తి అయిన దేవుని ముందు నిలబడటం లేదు, ప్రేమగల తండ్రి అయిన దేవుని ఒడిలో చేర్చబడుతున్నాము. నీతిమంతులుగా తీర్చబడటం పునాది అయితే, దత్తత ఆ భవనం యొక్క శిఖరం.

న్యాయమూర్తి అయిన దేవుని దృష్టిలో నీతిమంతులుగా ఉండటం గొప్ప విషయం, కానీ తండ్రి అయిన దేవునిచే ప్రేమించబడటం మరియు సంరక్షించబడటం అంతకంటే గొప్పది.

ముగింపు: దేవుని గురించి తెలుసుకోవడం నుండి దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడం వరకు

దేవుణ్ణి తెలుసుకోవడం అనేది మన ముందుగా ఏర్పరచుకున్న అభిప్రాయాలను మరియు అంచనాలను సవాలు చేసే ఆశ్చర్యకరమైన సత్యాలతో నిండిన ఒక ప్రయాణం. అది కేవలం వేదాంతపరమైన వాస్తవాలను నేర్చుకోవడం కాదు, జీవముగల దేవునితో వ్యక్తిగత సంబంధంలోకి ప్రవేశించడం. ఈ సత్యాలు మీ ఆలోచనలను మార్చినప్పుడు, మీరు కేవలం ఆయన గురించి తెలుసుకోవడం నుండి, ఆయనను వ్యక్తిగతంగా తెలుసుకోవడం వైపు పయనిస్తారు.

ఈ సత్యాలు దేవుని గురించిన మీ ఆలోచనను ఎలా సవాలు చేస్తున్నాయి, మరియు ఆయనను మరింత లోతుగా తెలుసుకోవడానికి ఈ రోజు మీరు ఏ అడుగు వేయగలరు?

 Knowing God  - J.I. Packer

Introduction: Are You a Balconeer or a Traveler?

In the preface to a book he wrote in 1973, theologian J.I. Packer shared an insightful analogy. He described two kinds of people interested in Christian ideas: "balconeers" and "travelers." Balconeers are mere onlookers. They sit on a high balcony, observing the faith from a distance, discussing its theories, and critiquing the way others walk the road. Travelers, by contrast, are on the road themselves. Their problems are not theoretical but practical—they are actively on the journey, facing the real-world challenges of "which-way-to-go" and "how-to-make-it."

Which one are you? For many of us, theology can feel like a balconeer's sport—abstract, distant, and disconnected from the grit of daily life.

One book, however, was written specifically for travelers: J.I. Packer's Knowing God. Its impact has been so profound and enduring that Billy Graham predicted it "may well prove to be one of them [Christian classics]," and Chuck Swindoll confirmed that "Knowing God has been on that list [of top twenty Christian books] since the mid-1970s." It is a modern classic precisely because it guides people off the balcony and onto the road.

This article distills six of the most surprising and impactful truths from its pages—ideas that challenge common assumptions about God and what it means to follow him.

--------------------------------------------------------------------------------

The Takeaways

1. You Can Know Everything About God Without Actually Knowing Him

Packer begins with a sharp, foundational distinction: knowing about God is not the same as knowing God. One can be an expert in theology, able to state the gospel clearly and "smell unsound doctrine a mile away." We may, as Packer puts it, know as much about God as Calvin knew, "and yet all the time... we may hardly know God at all."

This is a profoundly counter-intuitive point, especially for those who equate theological knowledge with spiritual maturity. Packer argues that many who are well-versed in Christian themes lack the "gaiety, goodness, and unfetteredness of spirit which are the marks of those who have known God." The goal isn't to accumulate facts about God as a hobby but to pursue God himself. The knowledge about him is only valuable as a means to that end.

A little knowledge of God is worth more than a great deal of knowledge about him.

This single sentence exposes the great danger of treating theology as a mere academic subject rather than a devotional pursuit.

2. Mental Images of God Are a Form of Idolatry

When we think of the second commandment's prohibition against idols, we typically picture physical statues. But Packer makes a startling argument in Chapter 4: the commandment extends to the "mental images" we create of God.

He confronts the common tendency to craft a deity based on our own preferences, often prefaced with the phrase, "I like to think of God as..." Whether we picture God as a cosmic Artist, a celestial Grandfather, or simply a benevolent force, we are shaping a god in our own image rather than submitting to the God who has revealed himself in his Word. This, Packer warns, is a subtle but serious form of idolatry. The only legitimate source for our thoughts about God is his own self-revelation in Scripture.

It needs to be said with the greatest possible emphasis that those who hold themselves free to think of God as they like are breaking the second commandment.

Packer's warning forces us to ask whether our personal comfort has become a higher authority than God's own revelation.

3. The Incarnation is the Real Stumbling Block of Christianity

What is the most difficult Christian doctrine to believe? Many might point to the miracles, the atonement, or the resurrection. Packer, however, asserts in Chapter 5 that the most profound and staggering claim of the faith is the Incarnation itself.

The central mystery is that the eternal, almighty Creator of the universe became a man. Once a person grasps the reality that Jesus of Nazareth was "God made man," Packer argues, other difficulties "dissolve." If the Author of life truly became human, it is "much more startling that he should die than that he should rise again." Miracles and the atonement become logical extensions of this central, unbelievable fact.

The really staggering Christian claim is that Jesus of Nazareth was God made man... The Incarnation is in itself an unfathomable mystery, but it makes sense of everything else that the New Testament contains.

In a world that loves to debate the "side issues" of faith, Packer calls us back to the central miracle that grounds all the others: God on a manger's hay.

4. God's "Jealousy" is a Sign of His Passionate, Protective Love

"Jealousy" is an ugly word. For us, it signifies a vicious, covetous, and resentful vice. So how can the Bible declare that God, "whose name is Jealous, is a jealous God"?

In Chapter 17, Packer explains that there are two kinds of jealousy. One is the ugly vice we know. The other is a "zeal to protect a love relationship or to avenge it when broken." His analogy is arresting: a "faithful husband who feels no jealousy at the intrusion of an adulterer would be lacking in moral perception, for he would not be valuing the exclusive nature of his marriage." God’s jealousy is of this second kind. It is an expression of his fierce "covenant love" for his people and his righteous demand for their exclusive loyalty. Far from being a flaw, it is a mark of his passionate, protective love.

Scripture consistently views God’s jealousy as being of this latter kind: that is, as an aspect of his covenant love for his own people.

God's jealousy, then, is not the petty envy of a rival, but the fierce, protective love of a sovereign Husband for his covenant bride.

5. Adoption is the Highest Privilege of the Gospel

Most evangelicals are taught that justification—being forgiven and declared righteous before God—is the supreme blessing of the gospel. In Chapter 19, Packer makes a surprising re-prioritization: adoption into God's family is an even higher privilege.

He explains the distinction beautifully. Justification is a forensic term that changes our status before God the Judge. It is foundational and glorious, moving us from the docket of the condemned to a position of legal rightness. Adoption, however, is a family term that changes our relationship to God the Father. It brings us out of a state of destitution into a family defined by intimacy, affection, security, and a shared inheritance. Justification is essential, but adoption is the pinnacle of God's saving grace.

To be right with God the Judge is a great thing, but to be loved and cared for by God the Father is a greater.

This simple comparison reorients our entire understanding of salvation, moving the focus from a legal transaction to a loving, familial welcome.

6. Inward Trials Are Not a Glitch; They Are Part of the System

A cruel and common type of teaching promises Christians a life free of problems, where difficult circumstances and inner turmoil simply melt away. In Chapter 21, Packer dismantles this idea, arguing that God exercises his children in a "tougher school" for a distinct purpose.

He explains that God uses hardship, conflict, temptation, and even our own failures to accomplish his work in us. These inward trials are not a sign that "it isn't working anymore," but a sign that God is actively at work, making us humble, realistic, and more dependent on him. This profound truth is perfectly captured in a hymn by John Newton, which Packer quotes at the chapter's end.

“’Tis in this way,” the Lord replied, “I answer prayer for grace and faith.

“These inward trials I employ From self and pride to set thee free; And break thy schemes of earthly joy, That thou may’st seek thy all in me.”

Newton's hymn reminds us that God's goal is not our comfort but our transformation, and he will use the very trials we despise to achieve it.

--------------------------------------------------------------------------------

Conclusion: The Journey Continues

These truths are not simple platitudes; they are deep, challenging, and profoundly reorienting. They reveal a God who is more majestic, holy, and loving than we often assume and a Christian life that is more about relationship than regulation.

The central purpose of Knowing God is to move its readers from knowing a set of facts about God to the life-transforming reality of knowing him personally. Now that you've glimpsed these deeper truths, which one most convicts you of being a "balconeer," and what single, concrete act of trust or obedience might move you onto the traveler's road?